Zabrakło mi Ciebie. Zabrakło...
I zapada cisza.... i nawet oddycham inaczej. W tle "Hello" i łzy.
Idę spać/płakać. Użalać się i znęcać nad sobą. Karać się będę. Karać do końca życia. A Ty mi nie wybaczysz...
Taka mała iskierka nadziei, że może w Twoim serduszku zajmuję choć skrawek ciepłego i przytulnego miejsca...
Ale może i dobrze. Może...
"Życie zaczyna się z dniem, kiedy mówisz, że jestes szczęsliwy. Konczy się, gdy dochodzisz do wniosku, jak bardzo się myliłes..."
Fyfka
Opamiętaj się człowieku
do reszty pograżony
Jest ci zle i chcesz się zabić?
Nie umieraj gdy nie musisz
Warto za nic zycie stracic?
Pomysl, zanim się udusisz.
Ref: Hej Ty, wielki meczenniku
We łzach zatopiony!
Opamiętaj się człowieku
Do reszty pograzony!
Zal do reszty cie opętał?
Stopy już na balustradzie
Bóg o tobie nie pamiętał?
Nie gin jak pies - na autostradzie!
Ref: Hej Ty, wielki meczenniku
We łzach zatopiony!
Opamiętaj się człowieku
Do reszty pograzony!
Masz już dosyć łez i picia
Wbijasz się głęboko w dłonie
To nie koniec jeszcze życia
Puść żyletkę nim cokolwiek starcone
Ref: Hej Ty, wielki meczenniku!
We łzach zatopiony
Opamiętaj się człowieku
Do reszty pograzony!
Z dedykacja...
Rozmazałam się w szkole. Moja wina, że zaczęłam czytać gazetkę w jakiejś tam klasie?!
Nie mam szacunku, oj nie mam. Do księży, nazistów i rasistów, prostytutek, 3/4 mojej szkoły, 1/5 nauczycieli, różowego, prawie wszystkich odcieni niebieskiego, do hh i techno, do dwulicowców i do dziewczyn, które całują się z chłopakiem nie chodząc z nim. Nie lubię ludzi popisujących się, nie lubię chłopaków, którzy mają złe podejście do dziewczyn. Nie lubię ogólnie ok. 98% chłopaków których znam. Co do dziewczyn to ok. 70% nie lubię. Mam obrzydzenie do tandetnych i kiczowatych przedmiotów np. plastikowych kolczyków, spineczek i gumeczek do włosów itp.
To chyba tyle. To własnie chciałam powiedzieć. Na tym koniec...
Chyba jestem wsciekła.
Potrzebuję, potrzebuję, potrzebuję, potrzebuję...
Chcę słyszec Twoj głos. Chcę widziec, że jestes szczęsliwy.
Badz.
Tylko tyle...
To wiele?
Usmiechałes się - widziałam. A w sercu tak miło, pogodnie...
Badz...
Chcę...
... i jeszcze mi smutniej.
Jesteś. Czuję, że jesteś bardzo blisko. Więc czemu się boję?
Boję się. Ale to chwilowe. Potem znów będę miała dni spokojne i zamyślone, cholernie pełne zadumy. A teraz się boję...
Gdybyś kolejny raz przytulił mnie, gdybym kolejny raz objęła Twą doskonałoś, wzioł byś mą dłoń w swoją i znów zapytał... odpowiedziała bym. Przecież jesteś dla mnie żaglem anielskiego skrzydła. To Tobą widzę przyszłość, chwytam myśli, czuciem rządzę. Czemu więc nie odpowiedziałam ...? Nie wiem...
Może wtedy bym się nie bała...
Teraz boję się rozmowy która mnie czeka. Cały czas o tym mylę. Co ja mam zrobić ? To nie takie proste jak mogło by się wydawać.
Czy dał byś wiarę, że zrobię to dla Ciebie? Zrezygnuje z wszelkich przyjemności, z zabaw, z tego co życie mi daje, tylko po to, bym mogła patrząc na Ciebie czuć, że wolno mi o Tobie ... chociaż myśleć?
Jak ja się poświęcam...
... i nie oczekuję niczego w zamian.
Chcę byś był. Nie mój, nie na własność. Chcę byś był i bym mogła przytulić Cię w chwili zwątpienia. Tylko tyle chcę! Czy to wiele ?
Anke wena naszła i amorów jej się zachciało. To chyba dobrze...